Greek 1: The Alpha's Bride

Chapter 33: Kabanata 32

Kabanata 32:

Birthday

______________

Clarity

"Wow, you look pretty today."

I just smiled at Celine while looking to my own reflection at the mirror. Ngayon ang kaarawan ko pero

wala akong maramdamang saya. Kahit kaunti.

Naalala ko pa ang sinabi sa akin ni Kier kahapon. Hinding-hindi ko yun makakalimutan.

*Flashback*

Nakaupo ako sa aking kama ng mga oras na iyon ng marinig kong tumunog ang doorknob ng pinto ko.

Iniluwa noon si Kier na dala-dala ang kahon na binigay ko sa kanya kanina lang.

"K-kier..."

Naaalala na kaya niya? I hope so.

Saglit siyang lumingon sa akin bago pinatong ang kahon sa lamesa ko, "Naaalala mo na ba?"

"I don't have any plans to remember my past."

Napanganga ako dahil sa tinuran niya. Akala ko ba gusto niyang maalala ang memorya niya? Anong

pumasok sa isip niya para pigilan iyon?

"H-huh? B--but why? Sabi mo... gusto mong maalala---"

"Yeah. But I don't want to know who's the person who hurt me. The person who's involve."

Napakunot ang noo ko, "W-what? Ayaw mo ba akong maalala?"

Saglit siyang natigilan sa sinabi ko, "I still remember you. You're my childhood friend, right?"

"Meron pang iba don!"

Nagulat siya dahil sa pagsigaw ko at maging ako. Humakbang ako palapit sa kanya at mabilis ko

siyang niyakap, "K-kier..."

"CL, what's your problem?"

"D-don't call me CL... please... Call me Clary."

Tumitig ako sa mga mata niya at tinitigan niya rin ako pero mabilis siyang nag-iwas ng tingin, "It's just

still the same. You're CL, you're Clary."

Doon na bumuhos ang mga luha ko. Ayaw niya ba talagang malaman ang pinagsamahan naming

dalawa? I want him to remember me but I don't know how!

"I need to go. Sarfie is waiting for me."

Kumalas siya sa pagkakayakap ko. Akamang tatalikuran niya ako ng mabilis ko siyang pinihit paharap

sa akin at agad ko siyang hinalikan.

Tinitigan ko ang reaksiyon niya pero nanatili iyong blangko. Tumulo na naman ang luha ko at pinikit ko

ang mga mata ko. Kahit saglit lang, gusto kong maramdaman ang halik niya.

Kakalas na sana ako sa kaniya ng hapitin niya ang katawan ko palapit sa kanya. Nanlaki ang mata ko

ng halikan niya ako. His lips starts to move. Sinasabayan ko lang ang paggalaw niya.

Pinako niya ako sa pader habang patuloy pa rin siya sa paghalik sa akin. Pinikit ko ang mga mata ko at

nilagay ko ang kamay ko sa leeg niya. Hinawakan niya ang pisngi ko.

I started to moan his name, "K-kier...hmm..."

Nagulat ako ng bahagya niya akong tinulak habang gulong-gulo ang buhok niya, "We need to stop."

"K-kier..."

"I'm sorry."

Akmang aalis na siya ng pigilan ko ang kamay niya, "K-kier, you're hurting me. Tomorrow is my

birthday. I want you...to be my escort."

He faced me then he smiled, "I can't."

"W-why?"

"I need to focus to Sarfie. She's sick."

"H-how about me?"

Pagak siyang tumawa kaya kumunot ang noo ko, "How about you? You're not my wife either my

girlfriend. You're just my friend. Nothing else, nothing more. Don't expect too much about the kiss. It's

just a plain kiss. Again, i'm sorry."

My tears start to fell. You lose Clarity. You're such a loser.

*End of Flashback*

"May problema ba?"

Saglit kong tinignan si Celine bago umiling, "W-wala. Tara na?"

"Yeah."

Tumayo na ako sa pagkakaupo ko at insyos ang gown ko. It's plain white gown with lace on the bottom

of it. I'm wearing a glass heels kaya nagmumukha akong si Cinderella.

Pagak akong tumawa. Princess without a prince. Not bad at all.

Inalalayan akong maglakad ni Celine papunta sa pintuan. Sinalubong naman ako ni Kuya Kaleb

kasama si Leewier. Napansin ko ang pag-irap ni Leewier kay kuya kaya napangiti ako.

"You're beautiful, my princess."

"Kailan ba pumangit si ate Clarity?"

Pinanlakihan ni Kuya ng mata si Leewier, "Manahimik ka bubwit."

"Ano bang pake mo?!"

"Ehem!"

Napalingon kaming tatlo kay Celine ng tumikhim siya. Hindi ko alam pero parang masama ang tingin

niya kay Leewier?

Lumingon ulit siya sa akin at ngumiti, "Shall we go?"

Tumango ako, "Yes."

Nagsimula na kaming maglakad ni Celine at narinig ko pa ang boses ni Kuya at Leewier sa likod

namin.

"Happy birthday, princess! I love you!"

"Happy birthday ate! See you later!"

Napangiti ako. Kahit wala ngayon si Kier I need to be happy. Hindi sa lahat ng oras naka-depende ako

sa presensiya niya.

Ginabayan ako ni Celine sa pagbaba sa mahabang hagdan. Jeez. Naka-heels pa naman ako. Nanatili

akong nakangiti sa buong tao---wolves sa palasyo. Lahat sila nakangiti sa akin.

Nagawi ang paningin ko kay Mama at Papa. Nakangiti sila sa akin habang magkahawak sila ng kamay.

Katabi nila ay ang Foxtrot at Sierra, they just smiled at me.

Napalingon ako sa taong nasa likuran nila. Si Kley. Ngumiti siya sa akin then he mouthed 'happy

birthday' that's why I smiled. Bati na ba kami?

Nang makababa ako ng hagdan ay sumalubong sa akin si Hades na may dalang bulaklak. Kagat-kagat

niya iyon kaya napatawa ako. Sweet.

"Let's dance, Luna?"

Inilahad naman niya ang kamay niya sa akin at tinanggap ko iyon. Nilagay niya ang kamay niya sa

bewang ko at ang kamay ko sa leeg niya.

"Happy Birthday Luna!"

"Thanks."

I smiled. You need to be happy Clarity kahit na wala siya dito.

Sumunod naman si Papa ang nagsayaw sa akin. Pagkatapos ay si Kuya, Crius at si Kley. Yung mga

iba ay hindi ko na kilala dahil mga Brejik sila.

Nang makaramdam ako ng sakit ng paa ay pumunta ako sa table nila Leewier at Celine. Seryoso

silang nag-uusap pero ng dumating ako ay sabay pa silang ngumiti.

"Happy Birthday again ate Clarity!"

"Happy 954th birthday bes."

Sinamaan ko ng tingin si Celine. Yuck! 954? I'm too old!

"Thanks, huh?! Thanks."

"Welcome."

I just rolled my eyes. Alam niya ba ang meaning ng 'sarcasm' o 'sarcastic'? God! I can't take it!

Napabuntong-hininga ako ng maalala ko si Kier. Hay. Si Sarfie. Sarfie needs him. I understand.

"What's with the face? You should be happy today."

"How? He's not here."

Nagpangalumbaba ako sa table at yumuko ako sa lamesa. I feel so dizzy. I feel so empty.

Nag-angat ako ng paningin, "Paano ako magiging masaya kung wala siya dito? Hays. I badly miss him.

Hindi niya man lang gustong malaman ang nakaraan niya. It hurts, right? I really love him pero anong

magagawa ko kung hindi niya naman ako gustong maalala?"

Tinaas ko sa ere ang kamay ko at tinitigan ang engagement ring naming dalawa. Pagak akong

tumawa. Engagement my ass.

"Kier...Kier...Kier... What did you do to me?"

"B-bes?"

Lumingon ako kay Celine at tinaasan ko siya ng kilay, "What?"

"Look."

May tinuro siya sa likuran ko at nanlaki ang mata ko sa nakita ko. Kier. He's wearing a tuxedo and he's

really handsome with that fucking clothes. No. Hindi sapat ang kagwapuhan lang---he's hot!

Hindi ko namalayan na nasa harapan ko na siya, "Clary, let's dance?"

Wala sa sariling tumango ko. Iginiya niya ako sa gitna nang mga tao. He put his hand on my waist.

Nang maramdaman niyang hindi ako gumagalaw ay siya na ang naglagay ng kamay ko sa balikat niya.

He starts to sway his body so am I. Hindi pa rin ako makapaniwala.

"Ahm... I thought you're---"

"Yeah. I can't. You're irresistible."

Bahagyang umawang ang bibig ko. What the fuck? Ano bang pinagsasasabi niya?!

"Eh..."

"You look beautiful tonight. Ahm... No. You're gorgeous as hell."

Napakagat-labi ako dahil sa sinabi niya. Hinay-hinay lang Clarity. Relax. Owned by NôvelDrama.Org.

Nilapit niya ang mukha niya sa akin kaya napatigil ako sa pagsayaw. Ramdam ko ang tibok ng puso

niya. Hindi ako makahinga. Damn.

"Hàsrúí mrêdfõ síhb lòsxà."

"H-huh?"

Umiling naman siya at ngumiti, "I said, Happy Birthday."

"Ahhh."

Nagpatuloy lang kami sa pagsayaw. Walang nagsasalita. Tahimik. I started to get boring. Kumalas ako

sa kanya at tinuro ang table nila Leewier, "I need to go." Ngumiti ako sa kanya at nagsimula ng

maglakad.

Inhale. Exhale. Huwag kang iiyak Clarity. You're very strong and you know that. Just relax.

Napatigil ako sa paglalakad ng marinig ko ang sinabi niya, "I can't explain my feelings right now. Tell

me, what did you do to me? I really miss you Clarity and I don't know why. Well, I'm sorry for this."

Hinigit niya ang kamay ko at hinarap sa kanya. Nanlaki ang mata ko ng halikan niya ako sa buong

wolves at kasabay non ay ang pag-iibang anyo nila then they started to howls. Napangiti ako at tinugon

ko ang mga halik ni Kier. I'm sorry Sarfie but Kier is mine now.