EPILOGUE: WAKAS
Not every love story deserves a happy ending but I thanked god for letting me one of the lucky man to end up with her happily. I smiled while looking at her, Damn, can’t still believe that she’s mine. “Bakit ang sarap ng rocky road nila dito?!” She whinned like a baby girl, she put her index finger in her lips ” Wag mong sabihin kay Fortune na mas masarap dito ha?” I just nodded with her craziness. Pasimple ko’ng tinignan si Soriena na naka-disguise as a waitress but I know her disguised won’t last long, mahahalata’t mahahalata siya dahil si Reu ang kasama ko, baka Reu ‘to. “Why are you kept looking at that waitress, bet mo?” I smirked and met her eyes, her cute little nose were wrinkled and the side of her lips were rose a bit. Nagseselos si pokemon. Isa siya’ng pokemon na masarap ibulsa pero mas madalas masarap pakasalan. “Pati ba naman waitres, Reu?” I kidded, pasimple akong sumubo sa ice cream na kinakain namin at tatawa-tawa dahil sa pag-irap niya. Nakita ko ang paglagay ni Soriena ng isang bote ng wine sa tray kaya mabilis kong sinilip ang paper bag na hawak ko na naglalaman ng mga damit. “Alam mo k–Ay putangina!” Malakas na napasigaw si Reu at marahas na tumayo matapos matapon ang isang baso ng wine sa kaniyang damit na kagagawan ni Soriena. “Hala, Madam! Pasensya na!” Hindi ko napigilan ang paghagikhik ng mag-salita si Soriena na parang isang lalaki. Trying hard. “Tinatawa mo?” Maangas na tanong ni Reu sa’kin, napa-iling na lamang ako at inabot ang paper bag sa kaniya. “Here, buti na lang may damit akong binili kanina” kahit na sadya at planado ang pagkakatapon ng wine sa kaniyang damit ay hindi ko maiwasang hindi mag-alala, baka lamigin siya. “Sorry po talaga..” Soriena the waitress, bowed her head but Reu just sighed and smiled at her. “It’s okay po, aksidente lang” She smiled at Soriena before heading to the bathroom, nakita ko ang pag-sunod ng isang waitress sa kaniya upang patagalin siya sa banyo. Nang tuluyang mawala siya ay kaniya kaniyang nagsitayuan ang mga customer sa aming kalapit na lamesa. “Taranta si Reu amp, ni-bully pa Ice cream parlor ko!” Reklamo ni Fortune habang tinatanggal ang kaniyang cap. ” Just accept it, cousin, my ice cream is much worthy than yours” Aegan, Fortune’s cousin butt in. ” Awat na, Let’s do it nalang” Kino sighed sawang-sawa na sa pagtatalo ng dalawa ” baka lumabas na ng banyo si Reu” This Ice cream parlor owned by Aegan Lawrenceville Jimenez, I rented this for 3 hours dahilan kung bakit kami lang ang mga narito, mayroong mga napasok para bumili pero bawal magtagal sa loob. Inabot sa’kin ni Steve ang paper bag na naglalaman ng tuxedo’ng susuotin ko kaya dali-dali kong tinungo ang banyo upang magpalit, nang matapos ay mabilis din akong lumabas sinilip ko pa muna kung nasa banyo pa rin si Reu, paniguradong nasa loob pa sita dahil nasa labas pa rin ng banyo yung waitress. Nang lumabas ako ay halos mamangha ako sa mabilis na pagbabago ng loob ng shop. A yellowish Christmas lights were scattered around, sa sahig man o sa lamesa, kalat din ang maliliit na kandila at mayroong mga rose petals. “Please protect my princess more than I do” Tito Santi, Reu’s Father held my shoulder tightly, the truth is nauna sila dito at hindi nagtungo kung saan. “I will, Tito. I will” napa-kagat labi na lamang ako ng iabot niya sa’kin ang colored velvet na box kung saan nakalagay ang diamond ring. “Oh my gosh!” Mabilis akong napalingon sa aking likudan dahil akala ko ay si Reu na ito at nabuko na kami pero si Mommy ang nasa likudan ko wala pa man ay umiiyak na. “Ma! Wag kang yumakap magugusot damit ko!” Biro ko at matalim niya lamang akong tinignan ngunit kalaunan ay ngumiti rin. “Tangina! Nakapagpalit rin!” Mabilis na nanlaki ang aking mata ng marinig ang boses ni Reu, dagliang nagtakbuhan sila Tito at Mom sa gilid kung nasaan sila Kino. “Ada–Holy fvcking god..” napa-faced palm na lamang ako at marahang lumapit sa kaniya. “Can we dance?” I asked directly kahit na kunot na kunot parin ang kaniyang noo. ” Dance? Wala naman–” She was cut off when a familiar song suddenly hit. Not sure if you know this
But when we first met
I got so nervous
I couldn’t sleep Dahan-dahan kong inilagay ang aking kamay sa kaniyang bewang at inalalayan ang kaniyang mga kamay na ikawit sa aking batok. “Ano to, Adam?..” natawa ako ng makita kung pano unti-unting humahaba ang kaniyang nguso at ang pagtutubig ng kaniyang mga mata. In that very moment
I found my one and
My life had found it’s
missing piece “So as long as I live, I love you” sabay ko sa kanta habang mariing naka-titig sa kaniyang mata “Will have and hold you, you look so beautiful in white” She bit her lower lips trying to stop herself from laughing ” Ang panget ng boses mo!” She yelled. Imbes na magalit ay natawa na lamang ako, but I smirked when her face reddened when the music changed. “Alam mo kung ilang taon ang balak ko kasama ka?” Ngingisi-ngising tanong ko. ” Ilan?” She asked while raising a brow ” A hundred and five is the number that comes to my head when I think of all the years I wanna be with you” I sang to her, sunod-sunod na paglunok ang aking nagawa ng tumapat sa chorus part ang kanta. “W-what are you doing?” Her eyes widened when I started kneeling in front of her. “I said will you marry me?” I said in sing-song voice, her laughter echoed inside the shop when someone increased the musics volume. “Reu, I vowed to gave you everything, to love you from time to time, to show you how I cared for you, how I wanna be with you” My hands started shaking while opening the velvet box. She covered her lips using her fist while crying. “I love you, Reuzekhia, I love you everyday.. walang minuto o segundong hindi kita minahal” Kinuha ko ang singsing sa kahon at iniharap ito sa kaniya ” Will you marry me?” “Tangina..” She covered her eyes with her palms “Yes… Yes I will!” Mabilis kong sinuot ang singsing sa kaniya at mabilis na tumayo upang sakupin ang kaniyang labi kasabay ng malakas na palakpakan galing sa mga kaibigan. Finally, wala ng atrasan ‘to. Sa’kin ka na.Owned by NôvelDrama.Org.